W latach trzydziestych XIX wieku planowano przenieść parlament węgierski z Pressburga (Bratysławy) do dawnej stolicy Węgier Pesztu. W 1873 roku trzy miasta Buda, Pest i Óbuda połączyły się, tworząc Budapeszt. Siedem lat później zdecydowano o budowie nowego, reprezentacyjnego gmachu parlamentu, który miał symbolizować niepodległość i suwerenność narodu. Węgierski architekt Imre Steindl wygrał konkurs na jego budowę w 1883 roku wzorując się na neogotyckim Pałacu Westminsterskim w Londynie.
Budowę parlamentu rozpoczęto w 1885 roku. Przez kilka następnych lat około 1000 pracowników było zajętych układaniem ponad 40 milionów kamieni, w tym pół miliona kamieni dekoracyjnych. Ponadto zużyto około 40 kilogramów złota. Budynek otwarto w 1896 roku z okazji obchodów milenijnych powstania państwa węgierskiego, jednak prace budowlane ukończono ostatecznie dopiero w 1904 roku.
Fasada parlamentu składa się z elementów neogotyckich, które swoją charakterystykę zawdzięczają licznym wieżom i szczytom. Parlament ma 268 metrów długości i 123 metry szerokości. Ma 96 metrów wysokości i jest najwyższym budynkiem w Budapeszcie obok Bazyliki św. Stefana. Posiada 10 dziedzińców, 27 wejść, 29 klatek schodowych, 691 pokoi (w tym ponad 200 sal na oficjalne wydarzenia i przyjęcia) oraz 365 wieżyczek.
Dla architekta Imre Steindla tragedią było to, że nigdy nie zobaczył swojego dzieła, ponieważ oślepł przed jego ukończeniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz