Cmentarz Wyszehradzki w Pradze (IV)

 

Slavin na cmentarzu Wyszehradzkim w Pradze (III)

Pomysł zbudowania honorowego grobowca dla wybitnych postaci czeskiej kultury zrodził się w XIX wieku i stał się możliwy w 1889 roku dzięki hojnej darowiźnie burmistrza Smíchova, Petra M. Fischera. Projekt architektoniczny stworzył Antonín Wiehl, a dekorację rzeźbiarską wykonał Josef Mauder. Uroczyście ukończony w 1893 roku, Slavín stał się miejscem wiecznego spoczynku wielu wybitnych pisarzy, artystów i naukowców.

Monumentalny grobowiec jest mistrzowskim połączeniem architektury i symboliki. Rzeźby „Żałoba ojczyzny” i „Zwycięstwo ojczyzny” wyrażają szacunek dla spuścizny pochowanych, a mozaikowa dekoracja i napisy podkreślają ideę nieśmiertelności ich dzieła. Na zewnętrznych ścianach widnieją imiona pochowanych postaci, w tym Karela Čapka, Alfonsa Muchy i Emy Destinnovej. 

Dzisiaj Slavín jest symbolem tożsamości narodowej i pamięci historycznej. Rekonstrukcja ukończona w 2002 roku przywróciła grobowcowi jego pierwotną godność, a nabożeństwa żałobne i ceremonie odbywają się tam do dziś. Wyszehrad pozostaje zatem nie tylko legendarną siedzibą czeskiej historii, ale także miejscem, w którym dziedzictwo wielkich osobowości jest zachowywane dla przyszłych pokoleń.

Arkady na cmentarzu Wyszehradzkim w Pradze (II)

 

Cmentarz Wyszehradzki w Pradze (I)

Cmentarz Wyszehradzki w Pradze jest położony na północ od bazyliki pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła na Wyszehradzie, spoczywają na nim wybitni obywatele, którzy mieli wpływ na historię i kulturę Czech. 

W 1887 roku w północnej i zachodniej części wybudowano arkady w stylu neorenesansowym, ich projektantem był Antonin Wiehl. 

We wschodniej części cmentarza wybudowano panteon Slavin, wspólny grobowiec przeznaczony do pochówków wybitnych osobistości czeskiej kultury, sztuki, nauki i techniki. Autorem zdobiących go rzeźb jest Josef Mauder. 

Na cmentarzu Wyszehradzkim spoczywają między innymi: pisarz Karel Czapek, kompozytorzy Bedrzich Smetana i Antonin Dworzak, malarz Alfons Mucha.

Brama Taborska na praskim Wyszehradzie

Na praskim Wyszehradzie znajduje się na południowym wschodzie brama Taborska, przed właściwymi fortyfikacjami. Została zbudowana około 1655 r. w stylu wczesnego baroku na zewnętrznych fortyfikacjach. Za nią znajdowało się średniowieczne przedzamcze. Teraz przez nią wchodzimy na teren zabytkowego wzgórza Wyszehradzkiego od strony metra.

Rotunda św. Marcina w Pradze

Romańska rotunda św. Marcina jest dziś jedyną w całości zachowaną średniowieczną budowlą na praskim Vyšehradzie. Znajdowała się we wschodniej części wzgórza wyszehradzkiego, w pobliżu obwałowań wschodniego podgrodzia oraz w niedalekiej odległości od umieszczonej na południowym – wschodzie bramy. Rotunda św. Marcina prawdopodobnie została wzniesiona w drugiej połowie XI wieku, w okresie rządów księcia i pierwszego czeskiego króla Wratysława II, jako być może najstarsza tego typu budowla na terenie dzisiejszej Pragi. Pierwotnie pełniła funkcję kościoła parafialnego dla ludności podzamcza zamku wyszehradzkiego. Pod koniec XIV wieku służyła wyszehradzkim chórzystom, w związku z czym w 1533 roku nazywano ją „capella choralistarum”. Jako jedna z nielicznych budowli na Wyszehradzie przetrwała niezniszczona okres wojen husyckich, choć splądrowano ją w 1420 roku. 

Średniowiecze (II). Muzeum wojska w Pradze (Armadni muzeum Žižkov)