Centrum rzeźby polskiej w Orońsku (III)

 

Centrum rzeźby polskiej w Orońsku (II)

 

Centrum rzeźby polskiej w Orońsku

 

Pręgierze w Szydłowcu

W Szydłowcu, na Rynku Wielkim, znajdują się dwa pręgierze, które są cennymi pamiątkami po dawnym sądownictwie miejskim. Starszy z nich, stojący na północno-wschodniej części rynku, to późnorenesansowa kolumna z piaskowca z XVII wieku, zwieńczona kulą. Uwagę przyciągają cztery płaskorzeźbione maszkarony, które otaczają go w połowie wysokości. Posiada on również oryginalne żelazne okowy, czyli kuny, służące do przykuwania skazańców. Jest to jeden z nielicznych tak dobrze zachowanych oryginalnych pręgierzy w Polsce. 

Po przeciwnej stronie ratusza stoi drugi, manierystyczny pręgierz w kształcie kolumny, która jest zwieńczona metalową galerią i ustawiono na niej figurą kobiety, symbolizującą pychę. W miejskiej tradycji pręgierz zwany jest "Zośką".  Według kronikarskich zapisów z czasów Radziwiłłowskich, pewien mieszczanin zarzucił żonie nierząd z innym mężczyzną. Kobieta "w pręgi ma być bita i wygnana nie ma w majętności Jego Książęcej Mości mieszkać".

Oba zabytki przypominają o czasach, kiedy kary wymierzano publicznie, na oczach mieszkańców. Dziś stanowią one ważny element szydłowieckiego krajobrazu, przyciągający turystów zainteresowanych historią.

Góra Zamkowa w Drohiczynie

Góra Zamkowa w Drohiczynie to niezwykle malownicze miejsce, wznoszące się nad miastem i wijącą się rzeką Bug. Przez stulecia była ona elementem władzy książąt ruskich, litewskich i mazowieckich, którzy na przemian rządzili Drohiczynem. Gród na szczycie góry często stawał się przedmiotem politycznych rozgrywek i dynastycznych sporów. Choć dziś po dawnej warowni pozostało niewiele, to stanowi ona doskonały punkt widokowy na dolinę Bugu. 

W końcu XVII wieku na Górze Zamkowej istniał jeszcze kwadratowy budynek mieszczący areszt i więzienie, który został rozebrany pod koniec XVIII wieku. 

W 1928 roku, z okazji 10-lecia odzyskania niepodległości, postawiono tu obelisk upamiętniający to wydarzenie.

Oranżeria w Orońsku

Budynek Oranżerii w Orońsku powstał po roku 1869 wg projektu Alfreda Schouppé. Pierwotnie pełnił funkcję ogrodu zimowego. Sezonowo był wykorzystywany przez Józefa Brandta, jego uczniów i przyjaciół jako pracownia malarska. Obecnie służy jako wyjątkowa przestrzeń ekspozycyjna.

Kaplica w Orońsku

Kaplica w Orońsku to najstarszy zabytkowy obiekt architektoniczny na terenie parku w Orońsku. Klasycyzująca, wzorowana na architekturze świątyń greckich budowla powstała w 1841 roku jako kaplica dworska. W latach 1957–1977 pełniła funkcję kościoła parafialnego dla mieszkańców Orońska.

Do celów ekspozycyjnych została przeznaczona dopiero po dekonsekracji, która nastąpiła w 1978 roku. Funkcję wystawienniczą pełni od 1987 roku. W przestrzeni galerii prezentowane są kameralne projekty artystyczne, dla których istotny jest pierwotny kontekst miejsca, jego klimat tajemniczości i powagi.

Cmentarz oficerów radzieckich we Wrocławiu (III)