Stracenie członków Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym

Romuald Traugutt, ostatni dyktator powstania styczniowego, został aresztowany przez rosyjską policję w nocy z 10 na 11 kwietnia 1864 o 2 nad ranem w swojej warszawskiej kwaterze, wydany przez Artura Goldmana. Początkowo przetrzymywany był na Pawiaku, a później więziono go w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Próbowano wydobyć z niego informacje dotyczące dowództwa powstania, jednak Traugutt nie wydał nikogo. 

19 lipca Traugutt został zdegradowany i skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano przez powieszenie w okolicy Cytadeli Warszawskiej 5 sierpnia 1864 w obecnym Parku Traugutta koło Fortu Legionów o 10 rano. Wraz z nim stracono członków Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym: Rafała Krajewskiego, Józefa Toczyskiego, Romana Żulińskiego i Jana Jeziorańskiego. 

Ostatnim gestem przed śmiercią Traugutta było ucałowanie krzyża, podczas gdy zebrany trzydziestotysięczny tłum śpiewał pieśń Święty Boże, święty mocny. Po chwili śpiew zagłuszyła rosyjska orkiestra wojskowa grająca walca „Na sopkach Mandżurii". Zgodnie z carskim zwyczajem wisieli na szubienicy do wieczora. Straceńców pogrzebano pod osłoną nocy.

Pierwszy krzyż i istniejący do dziś pamiątkowy głaz ustawiono tutaj już w 1916 r. Cztery lata później – o czym informuje napis na drugim kamieniu – pochowano tu pięć znalezionych w pobliżu czaszek, choć nie ma pewności czy należą one do straconych członków rządu. W II RP postać Romualda Traugutta otaczana była kultem, a jego śmierć porównywano do męki Chrystusa. 

Romuald Traugutt, the last dictator of the January Uprising, was arrested by the Russian police on the night of April 10/11, 1864 at 2 am in his Warsaw headquarters, released by Artur Goldman. Initially, he was held in Pawiak, and later he was imprisoned in the 10th Pavilion of the Warsaw Citadel. Attempts were made to extract information from him regarding the command of the uprising, but Traugutt did not give up anyone.

On July 19, Traugutt was demoted and sentenced to death. The sentence was carried out by hanging in the vicinity of the Warsaw Citadel on August 5, 1864 in what is now Traugutt Park near the Legions Fort at 10 am. Together with him, members of the National Government in the January Uprising were executed: Rafał Krajewski, Józef Toczyski, Roman Żuliński and Jan Jeziorański.

The last gesture before Traugutt's death was kissing the cross, while the gathered crowd of thirty thousand people sang the song Holy God, Holy Strong. After a while, the singing was drowned out by a Russian military band playing the waltz "On the Sopkach of Manchuria." In accordance with the tsar's custom, they hung on the gallows until evening. The lost were buried under the cover of night.

The first cross and the commemorative stone, which still exists today, were placed here in 1916. Four years later, as indicated by the inscription on the second stone, five skulls found nearby were buried here, although it is not certain whether they belong to executed members of the government. In the Second Republic of Poland, the figure of Romuald Traugutt was worshiped, and his death was compared to the Passion of Christ.

Romuald Traugutt, der letzte Diktator des Januaraufstands, wurde in der Nacht vom 10. auf den 11. April 1864 um 2 Uhr morgens in seinem Warschauer Hauptquartier von der russischen Polizei festgenommen. Zunächst wurde er in Pawiak festgehalten, später wurde er im 10. Pavillon der Warschauer Zitadelle inhaftiert. Es wurde versucht, ihm Informationen über die Führung des Aufstands zu entlocken, aber Traugutt gab niemanden auf.

Am 19. Juli wurde Traugutt degradiert und zum Tode verurteilt. Das Urteil wurde durch Erhängen in der Nähe der Warschauer Zitadelle am 5. August 1864 im heutigen Trauguttpark in der Nähe des Legionsforts um 10 Uhr vollstreckt. Zusammen mit ihm wurden im Januaraufstand Mitglieder der Nationalregierung hingerichtet: Rafał Krajewski, Józef Toczyski, Roman Żuliński und Jan Jeziorański.

Die letzte Geste vor Traugutts Tod war das Küssen des Kreuzes, während die versammelte Menge von dreißigtausend Menschen das Lied „Heiliger Gott, heiliger Starker“ sang. Nach einer Weile wurde der Gesang von einer russischen Militärkapelle übertönt, die den Walzer „Auf der Sopkatsch der Mandschurei" spielte. Nach zaristischem Brauch hingen sie bis zum Abend am Galgen. Die Verlorenen wurden im Schutz der Nacht begraben.

1916 wurden hier das erste Kreuz und der heute noch existierende Gedenkstein aufgestellt. Vier Jahre später wurden hier, wie die Inschrift auf dem zweiten Stein verrät, fünf in der Nähe gefundene Schädel bestattet, deren Zugehörigkeit jedoch nicht sicher ist hingerichtete Regierungsmitglieder. In der Zweiten Republik Polen wurde die Figur von Romuald Traugutt verehrt und sein Tod mit der Passion Christi verglichen.