Kościół Matki Boskiej Śnieżnej w Pradze został ufundowany w 1347 roku przez Karola IV jako trójnawowa bazylika i przyszły kościół koronacyjny z sanktuarium klasztornym zakonu karmelitów. Wraz z fundacją klasztoru, Karol IV podarował zakonowi karmelitów drewno, z którego zbudowano salę na ucztę koronacyjną oraz duży teren. Z pierwotnego projektu kościoła, który miał być dwuwieżową budowlą o długości 100 metrów i wysokości nawy głównej 40 metrów, wybudowano jedynie prezbiterium (konsekrowane w 1379 roku), fundamenty części wejściowej, „piękną wieżę” i klasztor, czyli zaledwie część planowanej budowy kościoła, który miał konkurować z katedrą św. Wita.
Budowa wieży i nawy kościoła halowego rozpoczęła się na początku XV wieku, ale została przerwana przez wojny husyckie. W tym czasie pracował tu kaznodzieja husycki Jan Želivský. Podczas wojen husyckich budynek został uszkodzony (między innymi z wieży strącono dzwon), a następnie opuszczony przez zakonników, popadł w ruinę. Pod koniec XV wieku mnisi powrócili, ale nie mieli gdzie mieszkać. W 1566 roku zawaliło się gotyckie sklepienie kościoła.
W 1603 roku cesarz Rudolf II podarował klasztor i kościół franciszkanom. W 1611 roku, podczas najazdu wojsk pasawskich, fanatyczny tłum zaatakował klasztor i zabił czternastu mnichów, którzy w 2012 roku zostali beatyfikowani jako Czternastu Męczenników Praskich.
Budowa kościoła została ukończona w 1625 roku i konsekrowana przez arcybiskupa praskiego Arnošta Harracha. Wystrój wnętrza trwał do drugiej połowy XVII wieku, kiedy to ukończono również budowę klasztoru.
Po 1606 roku niedokończony i zniszczony kompleks został wyremontowany przez nowych właścicieli – franciszkanów bosych, którym cesarz Rudolf II przekazał ruinę. Zawalone gotyckie sklepienie zastąpiono renesansową konstrukcją (renesansowe sklepienie kratowe z malowidłami przedstawiającymi rozgwieżdżone niebo, Matkę Boską, Trójcę Świętą i świętych) oraz dobudowano dobudówkę z galerią. Prezbiterium pierwotnie planowanej budowli służy dziś jako kościół. Z wysokością 31,5 metra jest to jeden z najwyższych budynków sakralnych w Pradze. Klasztor został odrestaurowany w stylu barokowym dopiero po połowie XVII wieku. Pozostałości gotyckiej muracji naw bocznych zachowały się w barokowych kaplicach poświęconych Matce Boskiej i Janowi Nepomucenowi.
W kontekście kościoła Matki Boskiej Śnieżnej często wspomina się o paryskiej Sainte-Chapelle. Przede wszystkim rozbudowany chór i motyw posągów na przyporach sugerują, że budowniczowie mogli inspirować się tym ważnym francuskim zabytkiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz