Historia pałacu w Chróścinie związana jest z carskim nadania włości w 1866 r. generałowi Krasnokuckiemu w nagrodę za tłumienie powstania styczniowego. Majątek stanowił posag jego córki – Tatiany , która wyszła za mąż za generała armii carskiej Łopuchina, który „na odludziu” wybudował w pobliżu rzeki Prosny pałac o architektonicznej formie „zamku” po roku 1890. Pałac został wzniesiony w stylu neogotyckim. Pałac potocznie nazywany jest „zamkiem” ze względu na występowanie takich detali architektonicznych jak krenelaż, ząbkowane szczyty, fryz arkadkowy. Całości dopełnia dwukolorowa, czerwona i czarna dachówka. We wnętrzu znajdują się również wielobarwne witraże.
W pałacu zamieszkała rodzina generała, sprowadzono rosyjską służbę, utworzono pomiędzy pałacem a rzeką park. W pobliżu pałacu została wybudowana prawosławna cerkiew św. Jerzego – kaplica mająca stanowić rodzinne mauzoleum, a przy niej cmentarzyk dla służby i żołnierzy pobliskiego granicznego garnizonu rosyjskiego.
I wojna światowa rodzinę Łopuchinów wygoniła znad Prosny I wojna światowa. Po niej w pałacu utworzono sierociniec, następnie internat żeński Szkoły Rolniczej. Podczas II wojny światowej w pałacu stacjonowało dowództwo Armii niemieckiej. Od 1952 r. uruchomiono tu Dom Pomocy Społecznej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz